Regelmatig zie je nieuwsberichten die gaan over de opslag van persoonsgegevens. En wat daar dan bij mis kan gaan met je privacy. Ietwat academische mensen hebben daar dan een mening over, en dat is het dan weer. De gewone man op straat leeft verder en weet waarschijnlijk niet of hij zich er druk om moet maken.
Waarom is privacy de moeite waard?
Waarom zou je je persoonlijke levenssfeer willen afschermen, je hebt toch niets te verbergen? Zomaar een voorbeeld maakt misschien duidelijk dat niet iedereen er zo over zal denken. Denk maar aan die keer dat je solliciteert, en het bedrijf vindt een aantal “feestelijke” filmpjes van jou. Jij had allang niet meer gedacht aan het moment waarop je ladderzat een kanarie met vliegangst nadeed. Een theater zal je misschien aannemen als cabaretier, een notariskantoor kiest wellicht toch voor die andere kandidaat…
Of je wandelt ’s avonds hevig verliefd over straat en ziet een paar weken later jullie gepassioneerde verstrengeling terug. In de krant. Beelden van één van de vele bewakingscamera’s waren nodig voor de opsporing van iemand anders, maar jij bent toch wel heel duidelijk te zien op de voorpagina. Als onderdeel van een prille twee-eenheid die je nog even geheim had willen houden voor de rest van de wereld…
- Gegevensbescherming: hoe houd je de gegevens die je zelf bewaart veilig? Hoe voorkom je dat je digitale bankafschriften, berichten en belastingaangifte niet door een digitale crimineel gestolen worden? En wat vinden we dat de overheid zou moeten doen om je hierbij te helpen?
- Gegevensverzameling: wie bewaren allemaal persoonsgegevens van jou? Doen bedrijven en instellingen dat op een manier waarbij het onwaarschijnlijk is dat de gegevens gestolen worden? En wat weten bedrijven allemaal van jou en wil je dat eigenlijk wel? Of heb je daar bewust zelf toestemming voor gegeven? Wat zou er mis kunnen gaan, je hebt toch niets te verbergen?
